اندیشه موعود در آیین یهود

اندیشه موعود در آیین یهود

یهودیان – که خود را پیروان حضرت موسی(ع) می دانند – منتظر موعودند . در آثار دینی یهود و سِفرهای تورات و دیگر کتاب های انبیای آنان ، همواره به موعود اشاره شده است.

از آنجایی که یهودیان ، به حضر مسیح(ع) ایمان نیاوردند ، بالطبع موعود آنان هنوز ظهور نکرده است. اگر در آثار مقدس یهودی تامل شود ، چهره سه موعود ، در آنها ترسیم می گردد:

ا. حضرت مسیح(ع)،

2.حضرت محمد ص)،

3. حضرت مهدی(عج).

با این حساب، انتظار، دریهودیّت کیفیتی ویژه می یابد و چون این قوم، نه به حضرت مسیح (ع) ونه حضرت محمد (ص) نگرویدند، باید در برابر مساله موعود و انتظار، بسیار حساس و نگران باشند و از این همه اشاره ها و بشارت های موجود در کتاب هایشان، به سادگی و غفلت نگذرند .آنان باید از دیگران منتظر تر باشند و بیشتر به انتظار وآمادگی برای ظهور فکر کنند.

البته تکاپوی آشکار یهودیان ، در دوران حاضر و فعالیت های انها در باز سازی هیکل سلیمان و آماده ساختن بیت المقدس برای آمدن منجی ، می تواند دلیلی بر این ادعا باشد؛هر چند این دیدگاه دارای انحرافی آشکار است!!

اینک نام چند کتاب از کتاب های یهودیت وعهد عتیق – که در آنها سخنانی درباره موعود آمده است – همراه با بخش های مورد نظر ذکر می شود:1

1.کتاب دانیال پیامبر

«در آن وقت سرور بزرگ میکائیلی- که از جانب پسران قومت قائم است- خواهد ایستاد و زمان تنگنایی که از بودن طوایف تا به این زمان نبوده است، واقع خواهد شد و در آن زمان قوم تو- هر کسی که در کتاب مکتوب شده است – نجات خواهد یافت و از خوابندگان در خاک ، زمین بسیاری بیدار خواهند شد. بعضی جهت حیات ابدی و بعضی از برای شرمساری وحقارت ابدی...»2

2.کتاب حگی

«خداوند لشکرها چنین می فرماید: هنوز وقت قلیلی است که من آسمان ها و زمین و بحر و خشکی را به هیجان می آورم؛بلکه تمامی طوایف را به هیجان می آورم و مرغوب تمامی طوایف خواهدآمد و خداوند لشکرها می فرماید: این خانه را مملو از جلال خواهم کرد...»3

3.کتاب صفنیاه پیامبر

«خداوند در اندرون آن عادل است، بی انصافی نمی کند. هر صبح بی نقصان حکم خود را به روشنایی برمی آورد؛ اما عاصی انفعال را نمی داند. طوایف را منقطع نمودم، برج های ایشان ویرانند. کوچه های ایشان را خراب کردم، به حدی که عبور کننده نیست و شهرهای ایشان بدون آدمی و ساکنی ویرانند و گفتم که شاید از من ترسیده ، تادیب را قبول کنی تا آنکه مسکن ایشان منقطع نشود. اما هر قدر که ایشان را عقوبت کردم، ایشان سحر خیزی نموده، تمامی اعمال خویشتن را فاسد گردانیدند...»4

4.کتای اِشَعیای پیامبر

«ونهالی از تنه یشی برآمده، شاخه از ریشه هایش قد خواهد کشید و روح خدا- که روح حکمت وفطانت و روح مشورت و جبروت و روح علم و خشیت از خداوند است- برآن خواهد آرمید و او را در خشیت خداوند تیز هوش گردانیده ، موافق منظور نظرش حکم و مطابق مسموع گوش هایش تنبیه خواهد فرمود؛ بلکه ذلیلان را به عدالت حکم و برای مسکینان زمین به راستی تنبیه خواهد نمود و زمین را به عصای دهنش زده به روح لب هایش شریر را خواهد کشت...»5

5.کتاب زبور داود(ع)

در این کتاب نیز مطالبی ذکر شده است ؛ چنان که قرآن کریم ، به نقل از زبور از غلبه صالحان سخن گفته است:

(وَ لَقَد کَتَبنا فِی الزّبُورِمِن بَعدِ الذّکرِانّ الارضَ یرِثُها عِبادِیَ الصّالِحُون)؛6

«و در حقیقت، در زبور پس از ذکر [تورات] نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد».

با مراجعه به زبور، می توان به رغم تحریف های صورت گرفته ، این بشارت را چنین یافت:

«زیرا که شریران منقطع می شوند ؛ اما متوکلان به خداوند وارث زمین خواهند شد؛ اما متواضعان وارث زمین شده از کثرت سلامتی متلذذ خواهند شد...»7

پس از حضرت موسی (ع)، حضرت عیسی(ع)آمد ودین موسی (ع)را نسخ کرد. اکنون دین یهود، دین منسوخ و شریعت باطله است . پس از حضرت عیسی(ع) حضرت محمد(ص) ،مبعوث شده و دین مسیح را نسخ کرد . اکنون دین مسیح ، دین منسوخ و شریعت باطل است.8 از زمان طلوع اسلام تاکنون و تا قیامت ، تنها دین به حق در روی زمین-که مبتنی بر وحی و پیامبری است-دین مقدس اسلام است وکتاب خدا ، در میان خلق همواره،قرآن است. بر این اساس «موعود»همان مهدی(عج)است و بشارت ها واشارت هایی که از پیامبران و دیگر بزرگان رسیده است، در حق او صادق است و به ظهور او اشاره دارد.

^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

منابع وتوضیحات:

1.نقل های کتاب مقدس ، مستقیم از کتاب مزبور و بدون هیچ کم وکاستی نقل شده است.

2.کتاب مقدس، ترجمه فاضل خان همدانی، کتاب دانیال ، ص1567فصل دوازدهم ، بندهای 1-3.

3.همان، کتاب حگی،ص1632فصل دوم، بندهای6-8.

4.همان، کتاب صفنیای نبی، ص1629، فصل سوم، بندهای5-8.

5.همان،کتاب اشعیاء نبی،ص1220، فصل یازده، بند های 1-10.

6.سوره انبیاء(21)، آیه106.

7.کتاب مقدس، مزامیر داود، مزمورسی وهفتم، بندهای9-37.

8.این تعبیر- چنان که پیداست- به این معنا نیست که شریعت موسای کلیم(ع) ،یا شریعتعیسای مسیح(ع)، در زمان خود نیز باطل بوده است.  این دو دین،هر یک در عهد خود و در دور زمانی خاص خود و نیز به دور از تحریف ها و تصرف ها ، دین آسمانی و برحق بوده است.