امام زمان «عج»( بهشت اهل بیتیان)
مربوط به چهارده معصوم و آشنایی باگل سر سبدامام زمان(عج)و دوران انتظار تا جلو گیری شود از فتنه دشمنانی که خود را در لباس دوست جلوه می دهند داعش و وهابیت که تا دیروز امام زمان نمی شناختند شیعه می کشتند الان هم می کشند تا خود رابه جای یاران آن مصلح جلوه دهند
امام زمان «عج»( بهشت اهل بیتیان)
مربوط به چهارده معصوم و آشنایی باگل سر سبدامام زمان(عج)و دوران انتظار تا جلو گیری شود از فتنه دشمنانی که خود را در لباس دوست جلوه می دهند داعش و وهابیت که تا دیروز امام زمان نمی شناختند شیعه می کشتند الان هم می کشند تا خود رابه جای یاران آن مصلح جلوه دهند
امام هادی النقی(ع)-مدح و شهادت 3
امام هادی النقی(ع)-مدح و شهادت 3
جان، مرغ خوش الحان علیّ بن محمّد
دل طایر ایوان علیّ بن محمّــــــــــــد
هستـــــــی یم احسان علیّ بن محمّد
جان همه قربان علیّ بن محمّـــــــــــد
لب گشته ثنا خوان علیّ بن محمّـــــد
دست من و دامان علـــــــیّ بن محمّد
چارم علی، از سه علی باد سلامــش
روح سخن چار محمّـــــــــــد به پیامش
جدّ موسی جعفر بود و فاطمه مامـش
خیزد همه دم عطر نبوّت زکلامـــــــش
دانش گُل بستان علیّ بن محمّــــــــــد
بحری که عطایـــش گهـــــر ناب ولایـــت
مهری که فروغـــش همه انوار هدایـــــت
ابـــری کــــــه در اوج زنــــد عنـــــایـــــت
نوری که چو انوار حقش نیست نهایــــت
هادی به کتاب و به حدیث و به روایـــــت
حقّ محور و میزان علـــــیّ بن محمّــــــد
تا مهر بر افــــــــروزد و تا ابـــــر ببــــــارد
تا مه دل شــب، گردد و اختر بشمــــــارد
تا نخل شود سبــز و گل ســـــــرخ بر آرد
تا دست قضـــا امـــــر قــــدر را بنگـــــارد
در منطق قرآن و نبی فــــــــــــرق نــــدارد
حکم حقّ و فرمان علـــیّ بن محمّـــــــــد
نطقش همه توحید و بیانش همه تنــــزیل
ایمان به تولاّی وجودش شده تکمــــــیل
نامش همه بردند به تعظیم و به تجلیـــــل
محصول کمال از کلماتش شده تحصیـــــل
آیات خداونــد تعالــــی شــــــده تأویــــــل
از نطق دُر افشـــان علــــــیّ بن محمّـــــد
تا خــاک دهد سبزه و تا گُــــل دمد از گِــــل
اوراست ولایــت بـه حـــریـــــم حَـــــرم دل
با آنکه بود درک غمــش بر همــــه مشکـــل
نوراست به هر وادی و هر منزل و محفـــــل
کو شوکت مأمونی چون شــــد متوکّــــــــل
خلـــــق انــــد ثنا خوان علــــــیّ بن محمّــــد
او ماه فروزنـــــــــــده و ســــــادات ستــــــاره
از سامره دارد به همه خلـــــــــق نظـــــــــاره
وصفش نتـوان کرد به اعـــــــــداد شمــــــــاره
ما راســـت سر طاعـــت و او راســـت اشـــاره
از اوســـــت اگر «جامعــــه» خوانیـــــم هماره
ای جامعــــه قــــــربان علـــــیّ بن محمّـــــــد
افسوس کـــــه دادنــــــد زبیــــداد عذابـــــــش
چـــون شمــــع، فلــــک کرد به هـر حادثه آبش
بـــــــردنــــد زبیــــداد ســـوی بـــزم شرابـــــش
از دیــــــده روان شــــــد به گل چهـــــره گلابش
فـــــریاد که کُشتنـــــد در ایّـــــام شبابــــــــش
پر زد به جنــــــان جــــــــان علـــــیّ بن محمّـــد
او را کـــــه وجــــــود آمــــــده تسلیـــــــم اراده
دشمـــــــن به دل خستـــــــه بسـی زخم نهاده
بردنــــــد به دنبــــــال عــــــدو پای پیــــــــــــاده
پیـــــــش متوکّـــــــل به روی پـــــای ستــــــاده
ایــــن ذکر حقـــش بر لــــب و آن مسـت زباده
وای از دل ســــــوزان علـــــیّ بن محمّـــــــــد
داد متوکّــــــــل که چـــــه ها کرد چه هـا کرد
پیوستـــــــه جفا کـــرد، جفا کـــرد، جفا کـــرد
ســـر از تـــــن ســـادات جدا کــرد، جدا کـــرد
نـــه شـــرم ز احمــــد نه، ز دادار حیـــا کــــرد
بــر حضــــــرت صــــدّیقــــــه جســــارت کــــرد
در پیـــش دو چشمـــان علـــیّ بـــن محمّـــــــد
افتــــاد خـــزان در چمــــن حضــــرت هــــــادی
خون شد جگر و ســـوخت تن حضرت هــــــادی
شــــد بی کــــس و تنهــــا حسنِ حضـرت هادی
در سامــــره شــــد دفــــن حضـــرت هــــــادی
خامــــوش به لب شــــد سخــن حضرت هادی
«میثـــــم» شـــده گریـــان علـــیّ بــــن محمّد
