مهدویت (ویژگیهای امام - نصب از طرف خدا)

بیانی  جامع و زیبا از امام رضا (ع)

در پایان این گفتار ، مناســـب است بخشی از بیان زیبای 

پیشوایهشتــم، حضرت رضا(ع) درباره مقــام و ویژگــی

هــای امام را بیاوریم:

آن ها[که در امر امامت اختلاف کردند و گمان کردند که امامــت،

امریانتخابی است]نادانی کردند... مگــر مردم ،مقام و مــنزلت 

امــامت در میــان امــت را می داننــد تا روا باشـد که به اختیار و 

انتخاب ایشان واگذار شود؟

همانا امامت، قدرش والاتر و شانش بزرگ تر و منزلتش عالی تر 

ومکانــش رفیع تر و عمقش ژرف تر از آن اســت که مردم با عقل 

خود به آن برسند یا با آرای خود ، آن را دریابند... .

همانا امامت ، مقامی است که خدای عزوجل، بعد از رتبه نبوّت و

خُلّت[=مقام خلیل اللهی]در مرتبه سوم به ابراهیم (ع) اختصاص

داد... . امامــت،خلافـــت خدا وخـلافت رســـول خدا(ص) ومقام 

امیر المومنین(ع) ومیراثحسن و حسین(ع) است.

به راستی که امامت، زمام دین ومایه نظام مسلمیــن و صلاح 

دنیا و عزّت مومنان است... .کامل شدن نماز، روزه، حج و جهاد

 و ...نیزحفظ مرزها بهسبب امام[و پذیرفتن ولایت]است.

امام، حلال خدا را حلال ، وحــرام او را حــرام می کند[ومطابــق 

حکــم واقعـــیپروردگار، حکم می کند]و حـــدود الهــی را به پا 

می دارد و از دین خـــدا حمایـــــت کرده، با حکمــت و موعظــه 

نیکــو و دلیل رسـا به راه پروردگار دعوت می نماید.

امام ماننــــد خورشید طلوع کننـده است که نورش عالم را فرا 

می گیرد و خودشدر افق است؛ به گونه ای که دست ها و 

دیدگان به او نرســـد. امـــام ، ماه تـابـان،چـــراغ فـــروزان،نور 

درخشــان وستاره راهنمـــا در شدت تاریکــی ها و در راه های

شهـرها و کویرها و در گرداب دریاها [ونجــات دهنــده از انواع

 فتنه ها ونادانی ها[است... .

امام، انیسی همراه، پدری مهربان، برادری تنی، مادری نیکوکار

 بهفرزند کوچک و پناهگاه بندگان در مصیبت های بزرگ است. 

امـام، کسی است که از گنـاهان پاک و از عــیب ها بر کنـــار 

اسـت. او به دانــش، مخصوص و به خویشتــن داری وحـلم، 

نشانه دار است... .

امام، یــگانه روزگار خویـش است؛ کسی به سـاحت اونزدیـک 

نمی شود و هیچ دانشمنــدی با او برابر نمی گردد. نه کسـی 

جایاو رامی گیرد ونه برای او مثل و مانندی یافت می شود... .

پس کیست که بتواند امام رابشنـاسد یا انتخـــاب امام برای او 

ممکــن باشد؟

هیهات هیهات!*اینجا خردها گم گشته و عقل ها سرگردان و 

حیران شده است.

[اینجا]دیده ها بی نور، بزرگان کوچک، حکیمان متحیّر...و سخن

دانان درمانده اند از اینکه بتوانند یکی از شوون یا فضیلت های 

امام را توصیف کنند وآنان همگی به عجز وناتــوانی اعتـــراف 

می کنند!...**

*************************

*«هیهات»در عربی برای دور شمـردن و بعید دانستن یک کار 

استفاده می شود.

**کافی،ج1، کتاب الحجه، باب نادر جامــــع فی فضــل الامام 

وصفاته،ح1، ص198.