lمهدویت - غیبت

غیبت

پس از اینکه با شخصت  منجی بزرگ عالم وتحقّق بخش آرمان آدم( ع) تا خاتتتم(ص) 

وآخرین ذخیره الهی ، حضرت حجت بن الحسن (عج) آشنا شدیم ، اکنوون درباره غیبت 

آن یگانه دوران که بخش مهمی از زندگی آن حضرت است، سخن می گوییم.

مفهوم غیبت

 اولین نکته  قابل طرح ، آن است که غیبت به معنای «پوشیده بودن از دیدگان » اســت، 

نه حاضر نبودن. بنابراین در این بخش ، از دوره ای است که امام مهـــــــــدی (عج) از 

چشمان مردمان غایب است و آن ها اورا نمی بینند و این  در حالی است که آن بزرگوار

 در بین مزدم حضور دارد و در میان ایشان  رفت وآمد می کند . این حقیقـت در روایات

 امامان معصوم (ع) به عبارات  گوناگون بیان شده است.

امیر المومنین(ع) فرمود:

سوگند به خدای علی! حجّت خدا در میان مردم هست ودر راه ها [کوچه وبازار] گام بر 

می دارد ؛ به خانه های آنها سر می زند ؛ در شرق و غرب زمین رفت و آمد می کند ؛ 

گفتار مردم را می شنود و بر ایشان سلام می کند؛ می بیند و دیده نمی شود، تا وقــــــت 

[معین] و وعده [الهی]»*

البته نوع دیگری از غیبت نیز برای آن حضرت بیان شده است.

امام صادق (ع) فرمود:

در صاحب این امر ، سنت هایی از انبیاء وجود دارد ... اما سنت او از یوسف، پنهـــان 

بودن است .خداوند بین او ومردم حجابی قرار می دهد ؛ [به گونه ای که] مـــردم او را 

می بینند ؛ ولی نمی شناسند.**

بنابراین مطابق روایات، غیبت امام مهدی(عج) ممکن است به دو گونه روی دهد:

یک: غیبت شخص وجسم؛ یعنی امام دیده نمی شود گر چه حضور دارد.

دو. غیبت شخصیت وعنوان ؛ یعنی امام دیده می شود ؛ ولی شناخته نمی گردد.

منابع و توضیحات:

·       

           *الغیبه نعمانی، باب10، ح3، ص146.

·       

           **کمال الدین وتمام النعمه، ج2، باب33، ح46، ص28.