مهدویت - فواید امام غایب (پناهگاه علمی وفکری)

فواید امام غایب 

پناهگاه علمی وفکری

پیشوایان معصوم (ع) معلّمان ومربیان اصلی جامعه هستند ومردم، همواره ازسرچشمه 

زلال معارف ناب بزرگواران بهره ها برده اند. در زمان غیبت نیز، اگر چه دسترسـی 

مستقیم و استفاده همه جانبه از محضر امام عصر(عج) ممکن نیست ، ولی آن معــــدن 

علوم الهی به راه های مختلف ، گره از مشکلات علمی وفکری شیعیان باز می کند. 

در دوره غیبت صغرا ، بسیاری از سوالات مردم وعلماف از طریقِ نامه های امـام که

 به توقیعات مشهور است،پاسخ داده می شد.*

امام عصر(عج) در جواب نامه اسحاق بن یعقوب و سوال های او، نوشته است:

خداوند و را هدایت کند و ثابت قدم بدارد ! اما اینکه درباره منکــــران از خانـــــدان و 

عموزادگان ما سئوال کردی، بدان که بین خدا و هیچ کس خویشاوندی نیست و کسی که

 مرا انکار کند ، از من نیست و عاقبـت او هماننــد سرانجام پســر نوح اســت... و اما

 اموالتان  ررا تا پاکیزه نکنید، قبول نمی کنیم...

 واما اموالی که برای ما فرستادی، از آن رو می پذیرم که پاکیزه و طاهر اســت... و 

کسـی که امــوال ما را حلال شمــرده و آن را بخــورد ، همانا آتــش خورده اســت ...

چگونگی استفاده از من ، مانند بهره مندی از خورشید پشت ابر است ومـن امان مردم

 روی زمین هستم؛ همان طور که ستارگان، امان اهل آسمان ها هستند.

 از امــوری که ســودی برایتــان ندارد، نپرسیــد وخود را در آموختــن آنچــه از شمــا 

نخواسته اند، به زحمت نیفکنید و برای تعجیل فرج، بسیار دعا کنید که همان، فرج 

شماست. سلام بر تو ای اسحاق بن یعقوب و سلام بر هر کسی که پیرو هدایت است!**

پس از غیبت صغرا هم بارها علمای شیعه، مشکلات علمی  و فکری خود را با امــام 

خویش مطرح کرده و پاسخ آن را دریافت نموده اند.

 میر علّام یکی از شاگردان مقدس اردبیلی***چنین می گوید:

نیمه شبی در نجف اشرف در صحن مطهر امیرالمومنین(ع) بودم. ناگاه شخصـــی را

 دیدم که به سوی حرم میرود .به سوی  او رفتم. چون نزدیک شدم، دیم که شیـــــخ و

 استادم ملا احمد مقدّس اردبیلی (قدس ره)است. خود را از او پنهان کردم.

نزدیک حرم مطهر شد؛ درحالی که در بسته بود. ناگاه دیدم در گشوده شد وداخل حرم 

گردید. پس از مدتی کوتاه از حرم خارج شد و به سمت کوفه متوجه گردید.

به دنبال او روانه شدم؛ به طوری که مرا نمی دید، تا آن که داخل مسجد کوفه شد و در

 نزد محرابی که امیرالمومنین(ع) را در آن ضربت زده اند ، قرار گرفت و مدتـــی در

 آنجا درنگ کرد .سپس برگشت واز مسجد بیرون رفت وبه سمت نجف متوجه گردیـد.

 من همچنان دنبال او بودم، تا آنکه به مسجد حنّانه رسید. نا گاه بدون اختیار سرفـــه ام 

گرفت. چون صدای مرا شنید، برگشت ونگاهی به من کرد و مرا شناخت. فرمـــــــود:

«میرعلام هستی؟»گفتم:«آری»گفت:«اینجا چه می کنی؟»گفتم:«از آن زمان که داخل

 حرم حضرت امیرالمومنین(ع) شدی، تا حال با شما هستم . شما را به صاحب این قبر

 قسم  می دهم که سرّ این واقعه را که امشب از شما مشاهده کردم ، به من خبر دهید».

فرمود:«به شرط آن که تا من زنده هستم، آن را به کسی نگویی».چون به او اطمینـان

 دادم، فرمــود:«گاهی که برخی مســائل بر من مشــکل می شـــود، برای حـــل آن بـه 

امیرالمومنین(ع) متوسل می شوم. امشب نیز مساله ای برای من مشکل شد ودرآن فکر

 می کردم. ناگاه به دلم افتاد که باز به خدمت آن حضرت روم و سوال کنم. چـــــون به 

حرم مطهر رسیدم ، چنان که دیدی درِ بسته بر روی من گشوده شد . پس داخل شـده ،

 به خدا نالیدم که جواب آن را ازآن حضرت دریابم. نا گاه از قبر مطهر، ندایی شنیـدم 

که فرمود: به مسجد کوفه برو و از قائم (عج) سوال کن؛ زیرا که او امام زمان توست.

 پس به نزد محراب [مسجد کوفه [ آمدم و از آن بزرگوار سوال کرده، جواب شنـیدم و 

اکنون به منزل خود می روم».****

منابع و توضیحات:

*ر.ک: کمال الدین و تمام النعمه، ج2، باب45، ص235-286.

**همان، ح4، ص237.

***او از علمای بزرگ شیعه در قرن دهم هجری بود که در تقوا

    و فضایل اخلاقی، نمـونه ومثال زدنی است. بنابر نــقل علامه 

    مجلسی ، او بارها محضر امام عصر(عج) مشرف شده است.

    از وی آثار ارزشمندی هم به جای مانده است ؛ ماننـــد حدائق

     الشیعه .مزار او در حرم امیرالمومنین(ع) است.

 ****بحارالانوار، ج52، ص174.