مهدویت - فواید امام غایب (بهره مندی از دعا واستغفار حضرت)

فواید امام غایب

بهره مندی از دعا واستغفار حضرت

یکی از برکات وجودی امام غایب ، دیای آن حضرت برای سعادت مردم و به ویژه 

شیعیان و نیز درخواست آن بزرگوار برای آمرزش گناهان آن هاست.

امام باقر (ع) فرمود:

 انی لادعو لله لمذنبی شیعتنا فی الیوم و اللیلــه

الف مرّه؛*

به راستی من هر روز و شب هزار بار برای آمرزش شیعیـــان 

گنهکارم به درگاه خــدا دعا می کنم.

امام عصر(عج) در دعای خود می فرماید:

 الهی بحق من ناجاک و بحق من دعاک فی البر

 و البحر ، صل علی محمد و آله و تفضّل علی

 فقراء المومنین و المومنات بالغنی والسعه...؛**

این کلام نورانی ودلنشین ، سبب دلگرمی شیعیان و دوستداران آن حضرت و نجات و

 رهایی آن ها  از یاس و ناامیدی است. شیعه ای که به دعاهای رهبر  و پیشوای خود

 شادمان است، از اینکه بار دیگر به واسطه گناه وخطا، دل و جان پدر مهربان خویش

 را بیازارد، خجل وشرمسار است و تلاش می کند که مرهمی بر دل داغدار امام ویار

 شایسته ای برای آن عزیز باشد.

از روایات و کتب دعا استفاده می شود که شیعیان، پیوستــه از لطـــف دعـــای امـــام

 بهره مندند و این باران رحمت در همه حال بر کویر تفتیـــده جان ها باریــده و برای 

شیعیان، سبزی و خرمی را به ارمغان آورده است.

آن حضرت ، بزرگ ترین آرمان و آرزویش فرج و گشایش در امر شیعیــــــان و همه 

مظلومان عالم است و این گونه خدا را می خواند:

یا نُورَالنُّورِ یا مُدَبِّرَ الامُورِ یا باعِثَ مَن فِی القُبُورِ

 صَلِّ عَلِ مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَاجعَل لی وَلِشیععَتـی 

مِنَ الضّیقِ فَرَجاً وَمِنَ الهَــمِّ مَخرجــاً وَاَوسِــع لَنَــا

 المَنهَجَ وَ اطلق لَنا مِن عِندِکَ ما یفَرِّجُ وَ افعَل بِنـا

 ما اَنتَ اَهلُهُ یا کَریم ؛***

ای روشنایی نور! ای تدبیر کننده مارها! ای زنده کننده مردگان! 

بر محمد و خاندان او درود فرست و برای من وشیعیانم درتنگنا

ها گشایشی قرار ده و از غم و اندوه، راه چاره ای باز کن وراه 

[هدایت] را بر ما وسعت بخش وراهی که در آن گشایش ما است 

، به روی ما بگشا و آنچنان که تو شایسته آن هستی، با ما رفتار

 کن ای کریم!

آنچه گفته شد ، بیان گر آن است که یکی از آثار وجود امام –گرچه در غیبــت به سر 

می برد- امکان ارتباط و اتصال به اوست و آن ها که لیاقت و شایستگی داشتــــه اند، 

لذت همنشینی و همنوایی آن یار بی همتا را چشیده اند.

منابع و توضیحات:

*کافی، ج1، باب مولد ابی عبدالله، جعفر بن محمد(ع)، ح1،

  ص472.

**منتخب الاثر، فصل 10، باب7، ش6، ص658.

***همان.