ملاقات
دیدار یار
از سختی ها و تلخی های دوره غیبت، دوری شیعیان از مولای خود ومحروم ماندن
از دیدار جمال آن یوسف بی همتاست. با شروع روزگار غیبت ، منتظران ظهـــور،
پیوسته در حسرت تماشای آن سرو بلند فضیلت سوخته اند و آه فراق از دل کشیده اند.
عزیزٌ علیّ ان اری الخلق و لا تری؛*
سخت است بر من که همه را ببینم و تو دیده نشوی.
البته در دوران غیبت صغرا، شیعیان به وسیله نایبان خاص با امام عصر(عج) ارتباط
داشتند و بعضی از آن ها به فیض حضور آن بزرگوار رسیدند؛ چنان که در این باره
نقل های فراوانی وجود دارد ؛ ولی در دوره غیبت کبرا که روزگار غیبت کامل امام
است، زابطه یاد شده قطع گردید و امکان شرفیابی به محضر آن حضــــــرت به شکل
معمول و از طریق افرادی خاص، منتفی شد.
با این حال ، بسیاری از علما معتقـــدند که در این زمـــان نیز ملاقات با آن ماه منیر،
امکان دارد و بارها اتّفاق افتـــــاده اسـت. حکایت شرفیــــابی بزرگانــــی چون علامه
بحر العلوم، مقدس اربیلی، سیدبن طاووس و مانند آن ها معرروف ومشهور است ودر
کتاب های بزرگان علما نقل شده است.**
منابع و توضیحات:
*مفاتیح الجنان، دعای ندبه.
**ر.ک: جنّه الماوی و النّجم الثاقب، تالیف محدث نوری.