مهدویت- انتظار(وظایف انتظاز. 3 - یاد امام)

انتظار

وظایف انتظار

3یاد امام

آنچه منتظران را در کسب معرفت ِ امام وپیروی از آن بزرگوار یاری می دهــــــد و

 پایداری در راه انتظار را به دنبال دارد، پیوستگی و ارتبــاط مداوم با آن طبیعــــــت 

جان ها است.

به راستی وقتی آن امام مهربان امّت، همیشه وهمه جا به حال شیعیان خو نظر دارد و

 لحظه ای آنها را از یاد نمی برد، آیا رواست که دلدادگان روی او به دنیا و تعلّقات آن

 سر گرم شوند واز آن عزیز، غافل وبی خبر بماند؟ راه ورسم دوستی ومحبّــــــت آن

 است که در همه حال او را بر خود و دیگران مقـــدم بدارند . وقتی بر سجـــــاده دعا 

می نشینند، از او آغاز نمایند و برای سلامتـــــی و فرج آن حضــــرت دعا کننـــد که 

آن بزرگوارخود فرمود:

برای تعجیل فرج بسیاردعا کنید که فرج شما در همان است*

وباید همواره زمزمه کنند:

اَللّهُمَّ کُن لِوَلیکَ الحُجَّةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیهِ

 وَ عَلی ابائهِ فِی هذِهِ السّاعَةِ وَفی کُلِّ ساعَة وَلیاً

 وَ حافِظاً وَ قآئداً و ناصـراً ودلیــلا وَ عَینـاً حَتّی

 تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً .َ تُمَتِّعَهُ فیها طَویلا؛**

خدایا! برای ولی خود، حجت بن الحسن  -  که درود تو بر او و

 پدرانش  باد -  در این ساعت و در همه ساعات، سر پرست و

نگهبانو رهبر و یاور و راهنما و دیده بان باش، تا[آن زمان که]

 او را در زمین  خود با میل و رغبت جای دهی، وبرای مدتی

 طولانی اورا در زمین بهره مند سازی.

منتظر حقیقی، هنگام صدقه دادن ، ابتدا سلامتی وجود شریف امام خود را در نظـــــر 

می گیرد و به هر بهانه ، دستِ توسّل به دامن پر مهر او می زند و به اشتیاق ظهــور

 مبارک او ودیدن جمال بی مثالش ناله سر می دهد:

عَزیزٌ عَلَی ان اَرَی الخَلقَ وَ لا تُری؛***

سخت است بر من که همه را ببینم وتو دیده نشوی.

رهرو راه انتظار در مجالسی که به نام آن محبوب دل ها تشکیل می شود، حضـــور 

می یابد تا ریشه های محبت او را در دل خود محکم تر کند و به مکان هایی  ماننــد 

مسجد سهله و مسجد جمکران و سرداب مقدس مه منسوب به امام عصر(عج) است، 

رفت و آمد می کند.

از زیباترین جــلوه های یاد امام مهدی(عج) در زندگی منتظران ظهورش، آن اســت 

که هر روز با او تجدید عهد کــرده، پیمان وفاداری ببندند واستواری خــود را بر آن 

عهد اعلام کنند.

 در فرازی از دعای عهد چنین می خوانین:

َاللّهُمَّ اِنّی اُجَــدِّدُ لَهُ فی صَــبیحَة ِ یومـی هـذا وَما 

عِـشتُ مِن اَیامی عَهـداً وَ عَـقــداً وَ بَـیعَـةً لَـهُ فـی 

عُـنُـقی لااَحُــولُ عَـنـهــا وَ لا اَزوُلُ اَبَــداً. اَللّهُــمَّ

 اجعَلنی مُن اَنصارِهِ وَاَعـوانِهِ وَ الـذّابّیــنَ عَـنهُ وَ 

المُسارِعینَ اِلَیهِ فی قَـضاءِ حَوائِجِه و المُمتَـثِـلینَ

لاَوِامِرِه  وَ المُحامینَ عَنه وَ السّابِقینَ اِلی اِرادَتِهِ

 وَ المُستَشهِدینَ بَینَ یدَیهِ؛****

با خدایا ! من در بامداد این روزو تمام دوران زندگی ام ، عهد و

پیمان و بیعتی را که از آن حضرت بر گردن دارم ، با او تجدید 

می کنم که هرگز از آن عهد و بیعـــــت بر نگردم و بر آن پایدار

 بمانم. بار خدایا! مرا از یاران وکمک کاران آن حضـــــــرت و

مدافعان ازحریم مقدس اووشتاب کنندگان به سوی او برای انجام

 خواسته هایش واطاعت کنندگان ازدستوراتش و حمایت کنندگان 

از وجود شریفش و سبقت جویان به سوی خواسته اش و شهیدان

 در رکاب حضرتش قرار ده.

اگر کسی پیوسته این عهد را بخواند و از عمق جان به مضامین آن پای بند باشـــــــد،

هرگز به سستی گرفتار نمی شود و در تحقق آرمان های امام خود و زمینـــــه سازی

 برای ظهور آن بزرگوار ، لحظه ای از پای نمی نشیند و به راستـــــی که شایســــته

 حضور در میدان یاری آن ذخیره الهی خواهد بود.

امام صادق (ع) فرمود:

هر کس چهل بامداد، خدا را با این [دعای]عهد بخواند، از یاوران قائم ما خواهـــد بود

 و اگر پیش از ظهورآن حضرت بمیرد، خداوند او را از قبرش بیرون آورد[وقائم(ع)

 را یاری دهد]...

منابع و توضیحات:

*کمال الدین وتمام النعمة، ج2، باب45، ح4، ص237.

**مفاتیح الجنان، اعمال شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان.

***همان، دعای ندبه.

****همان، دعای عهد.