امام زمان «عج»( بهشت اهل بیتیان)
مربوط به چهارده معصوم و آشنایی باگل سر سبدامام زمان(عج)و دوران انتظار تا جلو گیری شود از فتنه دشمنانی که خود را در لباس دوست جلوه می دهند داعش و وهابیت که تا دیروز امام زمان نمی شناختند شیعه می کشتند الان هم می کشند تا خود رابه جای یاران آن مصلح جلوه دهند
امام زمان «عج»( بهشت اهل بیتیان)
مربوط به چهارده معصوم و آشنایی باگل سر سبدامام زمان(عج)و دوران انتظار تا جلو گیری شود از فتنه دشمنانی که خود را در لباس دوست جلوه می دهند داعش و وهابیت که تا دیروز امام زمان نمی شناختند شیعه می کشتند الان هم می کشند تا خود رابه جای یاران آن مصلح جلوه دهند
مهدویت -چرا نام حضرت مهدی(عج)در قرآن نیامده است؟
چرا نام حضرت مهدی(عج)در قرآن نیامده است؟
در تمام آیات مهدویت از امام مهدی (عج) نام برده نشده است ؛ همانگونه که از سایــــر
امامان به ویژه جانشین اولین جانشین پیامبر، حضرت علی(ع) نام برده نشده است. علّت
چیست؟
اولاًچنانکه گفتیم ف شیوه قرآن در معرفی دو گونه است و معرفی به ویزگیها و صفات ،
در مواردی گوینده را از نام بردن بی نیاز می کند؛ به ویژه در مسائل امامت که بیــان
ویژگی ها ی شخص امام ، صلاحیت ها وشایستگی هـای او را بـــرای امامــت آشـــکار
می کند.*
ثانیاً گاهـــی در نــام بردن ، مانعــی مانند خطر تحــریف وجود دارد؛ چنانکه در معرفی
شخص امــام وبردن نــام اوایــن گونه بود؛ یعنی اگر قرآن از امام علی (ع) نام می برد ،
دشمنــان کیــنه تور و منافقــان برای حذف نام او از قرآن ، به تحریف وکم وزیاد کردن
قرآن اقــدام می کردنــد و این ســند جاودان الهــی و آخریــن کتاب آسمانی را بی اعتبار
می نمودند.
ثالثاً خداوند در قرآن ، نماز و زکات و حج را بیان کرده؛ اما بیان حدود و احکـــام آن ها
را به پیامبر واگذاز کرده است و در امامت نیز، لزوم پـیروی از امام معصــوم را بیــان
کرده؛ ولی معرفی مصادیق واشخاص آن را پیامبر حواله کرده اســت. روشــن اســت که
این وظیفه از سوی خدا به پیامبر اکرم داده شده است، آن جا که می فرماید:
(وَانزَلنَا اِلَیکَ الذِّکرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ اِلَیهِم)**
و بر تو قرآن را نازل کردیم ، تا آنچه را برای مردم نازل شده است، برایشان بیان کنی.
پیامبر اکرم در حدیث ثقلین، عترت خود را در ردیف قرآن قرار داد و به پیروی از آنها
دستور داد، تا ایشان را نیز به عنوان مفسـران واقعـــی قرآن پـــس از خود به مسلمـــین
بشناساند.
بنابراین همان گونه که سخن پیامبر در توضیح و تفسیرقرآن برای همه مسلمیـــن حجـــت
است ، بیان امامان معصوم (ع) نیز در شرح ظاهر و باطن آیات قرآن، حجّیــت دارد.
*در آیه ولایت (سوره مائده،آیه 55)وقتی امام علی (ع9 را با ویژگی های ایمان ونماز و
زکات در حال رکوع معرفی می کند، او را به عنوان بنده صالحی که بین عبــادت خدا و
انفاق نیازمندان جمع کرده الگوی دیگران قرار داده است ؛ چنانکـــه بزرگــان اهل سنــت
مانند زمخشری در تفسیر کشاف، به آن اعتراف کرده اند.
**سوره نحل، آیه 44.
مهدویت - امام مهدی در آینه قرآن
امام مهدی در آینه قرآن:
سیری در آیات مهدویت:
موضوع مهدویت ووحکومت جهانی صالحان در آیات فراوانی از قرآن قرکیم بیان شده
است . بعضی از محققان تا 265 آیه را در این موضوع بررسی کرده اند .این فراوانی
آیات از تنوع موضوع هم برخوردار است ؛ به گونه ای که برخی از آیات به شخــص
امام اشاره فرموده ودر تعدادی از آیات، سخن از غیبت آن حضرت وحکومت جهانــی
او و نیز ویژگی های یاران او مطرح شده است. در ادامه بحث به نمونه هایی از ایـــن
آیات خواهیم پرداخت.
شیوه های معرفی افراد در قرآن :
الف:نام بردن: گاهی گاهی قرآن از حقیقتی نام میبرد وبه صراحت وبی پرده در باره آن
سخن می گوید.
ب:بیان ویژگی ها و صفات: گاهی نیز به دلایلی از نام بردن خودداری می کند و بیــان
ویژگی ها را ترجیح می دهد و از این مسیر ، آن را به دیگران معرفی می کند.
برای مثال قرآن کریم ، قرآن کریم پیامبر گرامی اسلام(ص) را بارها نام بـــرده ؛ ولی
یاران اورا با بیان ویژگی ها شناسانده است.از جمله:
(مُحَمَّدٌ رَّسُولُ اللهِ وَالَّذیِنَ مَعَهُ اشِدَّا ء عَلَی الکُفَّـــارِ
رُحَمَاء بَینَهُم تَراهُم رُکَّعًا سُجَّدًا یَبتَغُونَ فَضـــلًا مِّنَ
اللهِ وَ رِضوَا نًا سیِمَاهُم فی وُجُوهِهِم مِّن اثَرِالسُّجُود
)*
محمد، پیامبر خداست ؛ وکسانی که با او هستند بر کافران سخت گیرند و با یــک دیگر
مهربان. آنان را می بینی که رکوع می کنن د، به سجـــده می آیند و جویــای فضـــل و
خشنودی خدا هستند . نشانشان ، اثر سجده ای است که بر چهره آن هاست.
همچنین در معرفی اولیای امر مومنان، خدا و پیامبرش را با صراحت نام می برد؛ اما
در باره مصداق ولیّ پس از پیامبر ، از بیان صفات و ویژگی های او بهره می گیرد؛
آن جا که می فرماید:
(اِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذیِنَ ءَامَنُوا الَّذیِنَ
یُقِیمُونَ الصَّلَوهَ وَ یُوتُونَ الزَّکَوهَ وَهُم رَاکِعُون)**
جز این نیست گه ولی شما خداست و رسول او و مومنانی که نماز می خوانند و همچنان
که در رکوعند، انفاق می کنند.
بنابراین ادبیات و شیوه بیان حقایق درقرآن، یکسان نیست و نباید انتظار داشته باشیم که
هر حقیقتی در قرآن نام برده شده باشد .امام مهدی (عج) نیز در قرآن نام برده نشــــــده
است؛ ولی چنان که گفتیم ، در آیات فراوان درباره حکومت جهانی او بشارت داده شـده
وبه آن حضرت وغیبتش اشاره شده است.
*سوره فتح ، آیه 28.
**سوره مائده ، آیه 55.
مهدویت - نماز بر پیکر پدر
نماز بر پیکر پدر
آخرین فراز از زندگی امام مهدی(عج) در دوران اختفا وپیش از شروع غیبت ، نمـــــــاز
خواندن آن حضرت بر جنازه پاک پدر بزرگوارش اســـت . ابوالاَدیان خدمتکـــار امـــام
یازدهم(ع) در این باره می گوید:
امام حسن عسکری (ع) در آخرین روزهای عمر شریف خود، نامه هایی را به مـن داد و
فرمود:«این ها را به شهر مدائن برسان؛ پس از پانزده روز به سامراء بازخواهی گشت
واز خانه من، ناله و افغان خواهی شنید و[بدن] مرا در محل غسل خواهی دید. ». گفتم:
« ای سرور من ! چون چنین روی دهد، امام و جانشین شما که خواهد بود ؟» فرمود:«
هر کس پاسخ نامه های مرا از تو بخواهد، امام پس از من خواهد بود ».گفتـــم:«نشانـــه
دیگری بفرمایید»> فرمود:«کسی که بر من نماز بخواند، امام پس از من خواهــد بود».
گفتم:«نشانه دیگری بفرمایید». فرمود:« کسی که از آنچه در کیسه است خبر دهد،امام
پس از من خواهد بود ». هیبت و شکوه امام، مانع از آن شد که بپرسم در آن کیسه چیست.
نامه هارا به مدائن بردم و جواب آن ها را گرفتم. همان گونه که فرموده بود، روزیازدهـم
وارد سامراء شدم. در آن حال، فریاد ناله وافغان از سرای آن حضرت شنیدم و [بدن] امام
عسکری(ع) را در محل غسل یافتم.
در آن حال جعفر ، برادر آن حضرت را دیدم که بر درخانه امام ایستاده است و جمعی از
شیعیان ، وی را [در مرگ برادر]تسلیتو[بر امامتش] تبریک می گفتند. با خود گفتم: اگـر
این[جعفر] امام باشد ،امامت، تباه می شود؛ زیرا او را می شناختم که اهل شراب و قمـار
بازی و تارزنی است. [چون درپی نشانه بودم]پیش رفتم و[مانند دیگران] تبریک و تسلیت
گفتم ؛ ولی او درباره هیچ چیز [از جمله جواب نامه ها] از من سوالی نکرد . در آن حال،
عقید [یکی از خدمتکاران از خانه]بیرون آمد و[خطاب به جعفـــر] گفت:«ای سرور من!
برادرت[امام عسکری(ع)] کفن شده است. برخیز و بر او نماز گزار».من همراه جعفـرو
جمعی از شیعیان، داخل خانه شدم و امام یازدم(ع) را کفن شده بر تابوت دیدم. جعفرپیــش
رفت تا بر برادرش نماز گزارد؛ ولی چون خواست تکبیر بگوید، کودکی گنـدم گـــــون با
گیسوانی مجعّد و دندان های پیوسته بیرون آمد و لباس جعفر را گرفت و گفت:« ای عمو!
عقب برو که من به نماز گزاردن بر پدرم سزاوارترم».جعفر با چهره ای رنــگ پریده و
زرد عقب رفت. آن کودک پیش آمد و بر بدن امام (ع) نماز گزارد. پــس از آن [به مــن]
فرمود: «جواب نامه هایی را که همراه داری ، به من بده نامه ها را به او دادم و با خـود
گفتم: این دو نشانه [از نشانه های امامت این کودک است ] و جریان کیسه ، باقی مــــانده
است. نزد جعفر رفتم و او را دیدم که آه می کشید. یکی از شیعیان از او پرسیـــد :« این
کودک کیست؟»
جعفر گفت:« به خدا سوگند! هرگز او را ندیده و نمی شناسم».
ابوالادیان ادامه می دهد:
ما نشسته بودیم که گروهی از اهل قم آمدند و از امام حسن عسکری(ع) ســـراغ گرفتنــد.
چون از شهادت آن حضرت با خبر شدند گفتند:«به چه کسی تسلیت بگوییم؟» مـــردم بـه
جعفر اشاره کردند. آن ها بر او سلام کردند و تبریک و تسلیت گفتند. سپس خطـــاب بـــه
جعفر گفتند :« همراه ما نامه ها واموالی است . بگو نامه ها از کیسـت و امـــوال چقــــدر
است؟»
جعفر بر آشفت و از جا بر خاست و گفت:« آیا از من علم غیب می خواهید؟»در این حال
، خدمتکار [از اندرون] بیرون آمد و گفت:«نامه های فلانی و فلانی همراه شماست[ونام و
نشانی صاحبان نامه ها را گفت] ونیز کیسه ای با شماست که در آن ، هزار دینار اسـت که
نقش ده دینار آن،محوشده است». آن ها نامه ها و اموال را به اودادند و گفتند: «آن کـه تو
را برای گرفتن این ها فرستاده، امام است...».*
*همان، ج2، باب43، ح2، ص223.
