امام زمان «عج»( بهشت اهل بیتیان)

امام زمان «عج»( بهشت اهل بیتیان)

مربوط به چهارده معصوم و آشنایی باگل سر سبدامام زمان(عج)و دوران انتظار تا جلو گیری شود از فتنه دشمنانی که خود را در لباس دوست جلوه می دهند داعش و وهابیت که تا دیروز امام زمان نمی شناختند شیعه می کشتند الان هم می کشند تا خود رابه جای یاران آن مصلح جلوه دهند
امام زمان «عج»( بهشت اهل بیتیان)

امام زمان «عج»( بهشت اهل بیتیان)

مربوط به چهارده معصوم و آشنایی باگل سر سبدامام زمان(عج)و دوران انتظار تا جلو گیری شود از فتنه دشمنانی که خود را در لباس دوست جلوه می دهند داعش و وهابیت که تا دیروز امام زمان نمی شناختند شیعه می کشتند الان هم می کشند تا خود رابه جای یاران آن مصلح جلوه دهند

اشعار بی بی سکینه(س) - تو کیستی؟ چراغ بهشت مدینه ای



تو کیستی؟ چراغ بهشت مدینه ای


آیینه دار حُسن حسینی، سکینه ای


باید به رتبه زینب ثانی بخوانمــــتتت


چون عمه ات به صبر نداری قرینه ای


در آسمان صبـــــــر فروزنده کوکبی


بین تمامی اُسرا رکن زینبــــــــــــی 


دشمن ذلیل عزّ و وقار سکینه است


فریاد کربلای حسینی به سینه است


در مکتب مجاهدت و صبر و ابتــــــــلا


ایثار و استقامت و ایمان گزینه است


هر چند درد و رنج اسارت کشیده ای


تو خصم را به بند حقارت کشیـــــده ای  


روی تو آفتاب تماشـــــــــــای باب بود


آئینــــه تمـــام نمـــای ربـــاب بــــــــود


در منطق تو معجزه نطق مرتضـــــــی


پیغـــــــــام تو حیا و عفاف و حجاب بود


از سنگ و تازیانه که در شکوه نیستی


در قتلـــــــگه ز بردن چـــــــادر گریستی 


در مجلس یزید که قلبـــــــــت کباب بود


دیدی میان طشــــــــــت طلا آفتاب بود


نامحرمت به دور و غمت بی حساب بود


بر چهـــره آستین و دو دستت حجـاب بود


فریاد و آه و اشک و غم از گریه تو سوخت


حتی دل یزید هم از گریه تو ســــــوخــــت 


گاهی صدای گریه اصغر شنیــــــــده ای


گه ناله در شهادت اکبر کشیــــــــــده ای


گاهی به روی خار مغیلان دویــــــــده ای


گه حنجر بریـــده به گودال دیـــــــــده ای


در هر بلیّه حمد الاهیــــــــت بر لب است


الحق تو را مقاومت و صبر زینــــــب است 


ای یادگار فاطمه، ای دختــــــــــر حسین


همگام زینبینی و هم سنــــــــگر حسین


در راه شـــــــــام راهنمایـــــت سر پـــدر


منزل به منزلی تو پیـــــام آور حسیــــــن


هر خانه ای که هست رباب و سکینه اش


باشد صفای روضه شهــــر مدینــــــــه اش 


تو مصحف حسین و بهشت است دامنـــت


بر صفحه جمــال فروزنـــــــده احسنَـــــــت


پامال حرمتت شده از جـــــور دشمنــــــان


با تازیانــــــه آیه نوشتنـــــــد بر تنــــــــــت


تو راز ناشنیــــــــده ز بابا شنیــــــــــده ای


تو قاصد پیـــــــام گلـــــــــوی بریـــــــده ای 


ای پاکی و عفاف و حیا شرمســــــــار تو


دشمن حقیر منزلــــــــت و اقتــــــــدار تو


پیوسته باد باغ شهـــــــادت بهـــــــــار تو


تا روز حشر گــــــریه “میثم” نثـــــــــار تو


قلب حسین و چشم و چراغ مدینـــــه ای


سر تا قدم جلال و وقار و سکینــــــــه ای


نشست مرد و به دامن گرفت دختــــر را


چشید طعم نفس های گرم مــــــــادر را


چگونه لب به وصیت گشاید او ایـــــن دم


چگــونه بار ببنـــــــــــــــدد وداع آخـــــر را


به چشم خسته ی او خیره می شود لختی


که بغض کرده گلو پاره های اصغــــــر را


کشید دست به لب های خشک و لرزانش


و پاک کرد رَدِ اشــــــــک هـــــــای پرپر را:


-اگرچه مایه ی آرامش پدر بــــــــــــودی


بیا و تجربه کن حس و حال دیــــــــگر را


رباب را به تو من می سپــــــارم از امروز


غزل کن آتش آن خاطر مکــــــــــــــدّر را


عمو نداشت، برادر نداشت، دشمن داشت


پدر، چگونه رها کرده بود دختـــــــــــــر را؟

شعر-یا بضعه َ الزهرا،ام ّ ابیها…(یا سکینه بنت الحسین(س)



یا سکینه نور خورشیـــــد ولا/جلـــــــــوه ی زهرایی کرببلا



حامی اسلام و مذهب السلام/بهترین شاگرد زینب السلام



ثانی خیر النساء و بوتراب/در خطابه،در طریقت،در حجاب



گوهر نایاب جان ما فــــدات/کــــــوثر ارباب جان ما فـــــدات



ای گل یاس گلستــــان عمو/نور چشمان عمــــو،جان عمو




فضل و ایثار و شرف پابست تو/پرچم حجب و حیا در دست تو




کعبه ای،رکنی،مقامی،زمزمی/مثـــل عمه آفتاب عالمی



نام تو ذکر ملائک دم به دم/ریگی از صحرای اوصافت کرم



مدح تو لبریز ِ عطر و بوی سیب/ای کلامت برتر صدها ادیب



من کیم عبد قدیم عشــق تو/دیده ام خاک حریم عشق تو

 


در گنه شهره شدم در عالمین/اِشفَعی لی،حضرت ِ بنتُ الحسین



ای که از اهل ستم رنجیده/چه مصیبت ها به عمرت دیده ای



ای وجـــــودت اعتبـــــــار کربلا/یادگار مانــــــدگار کربــــــــــلا



روز عاشورا چه غوغا کرده ای/عشق را زیبا تو معنا کرده ای



ای فروغت رونق هر انجمن/از کدامین داغ تو گویم سخن



نیزه و شمشیر و شمر و قتلگاه/تازیانه،دود،آتش،اشک،آه



یا بگویم با دو چشم خونفشان/از سفر با جمعی از نامحرمان



نیست غمهای تو را محدوده ای/تو خودت ام المصائب بوده ای



روز عاشورا دلت پر داغ بود/چون پدر رو جانب میدان نمود



آتش غم شد ز قلبت شعله ور/جمله ای گفتی تو با چشمان تر



جمله ات مسروری از دل دور کرد/رزق اشک عالمی را جور کرد



گفته ای مرثیه گونه با ملال/ذولجناحا از تو دارم یک سؤال



آب دادند آن شه لب تشنه را/یا که عطشان شد ذبیحاً بلقفا



گرچه رزقش تیروتیغ و دشنه بود/موقع رفتن به میدان تشنه بود



مهدویت - تحلیل وبررسی آیات مهدوی3



تحلیل وبررسی آیات مهدوی3

 


حکومت صالحان اراده ازلی خداوند




قرآن کریم می فرماید:



(وَلَقَد کَتَبنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعـــدِ الذِّکــرِ انَّ الارضَ



 یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ)*



وما در زبور -  پس از تورات – نوشته ایم که این زمین را بندگان صالح من به مـیراث 


خواهند برد.


در توضیح این آیه نکاتی را می گوییم تا چگونگی ارتباط آیه با مهدویت  روشن شود:


الف. مقصود از نوشتن (کتبنا) حتمی بودن یک کار است و کلمه «الارض» بدون قید به


 معنای همه رمین است . «ارث»درباره چیزی به کار می رود که بدون معاملـه و داد و


ستد به کسی انتقال می یابد و در قرآن کریم گاهی به معنای تسلط و پیــــروزی یک قوم


 شایسته بر قوم بدکار  و در اختیار گرفتن امکانات و دارایی آن ها به کار رفته است**


بنابر این، آیه از پیروزی قطعی صالحان خبر داده است.


ب. در باره معنای زبور و ذکر ، احتمالات گوناگونی بیان شـــده اســــت. زبـور ، کتاب 


حضرت داوود بوده است؛ ولی کلمه زبور در لغت به هر کتابی گفته می شود؛ بنابرایــن 


ممکن است مقصود ، تمام کتب آسمانی باشد.


واژه ذکر در قرآن درباره تورات ***ونیز قرآن****به کار رفته اســـت ؛ ولی به دلیـــل 


معنای اصلی آن که یاد آوری و تذکر است ،  درباره همه کتاب های آسمانی هم به کـــار


گیرد.


از میان نظرهای فوق، تفسیر نمونه آیه را این گونه معنا کرده است:


ما در زبور نوشتیم پس از آنکه در تورات بیان کردیم که زمین را بندگان شایسته به ارث


 خواهند برد.*****


اما چون در همه ادیان الهی بشارت ظهور منجی آخرالزمـــان وجـــود داشتـــه و پیروزی 


صالحان جزء سنت های الهی در تاریخ بشر است، این معنا هم دور نیســـــــت که: ما در


 زبورنوشتیم پس از آن که در کتاب های  آسمانی بیان کردیــم که زمیـــن 


را بندگــان شایسـته ما وارث خواهند شد.


ج. «عبادی الصالحون»، یعنی بندگان شایسته خدا که هم ایمان و توحیــــد آنان را بیـــان


 می کند و هم شایستگی آن ها را ازنظر عمل و پرهیــــــزکاری و نیز از جهــــت علم و 


آگاهی اعلام کرده است.


گویی آیه شریف، شرط حاکمیت و پیروزی مستضعفان بر مستکبران را در دو مــــــحور


 عبودیّت خدا و صلاحیت علمی و عملی خلاصه کرده است.******


در شرح و بیان آیه روایت شده است که امام باقر(ع) فرمود:


کتاب های آسمانی همه ذکر هستند ومقصود از «عبادی الصــالحون» قائــــم و یاران او


 هستند.


آخرین نکته درباره آیه مورد بحث ، بشارت هایی است که در زبور داوود(ع) در ضمن


 کتب عهد قدیم آمده است:


زیرا که شریران منقطع می شوند و اما متوکلان به خداوند ، وارث زمین خواهند شد...


اما متبرکان خداوند ، وارث زمین خواهند شد ؛اما ملعونان وی، منقطع خواهنـــد شد ...


خداوند روزهای صالحان را می داند و میراث ایشان ابدی خواهد شد.*******


*سوره انبیاء، آیه 105 .


**تفسیر نمونه، ج13، ص515 .


***سوره انبیاء، آیه48.


****سوره تکویر، آیه27.


*****تفسیر نمونه، ج13، ص517.


******همان، ص518.


*******همان، ص520.

مهدویت- تحلیل وبررسی آیات مهدوی2



تحلیل وبررسی آیات مهدوی2



تفسیر آیه نور با کلام نورانی



چنانکه از ظاهر آیه 55 سوره نور پیداست و همـــــان گونه که در


کلام علامه طباطبایی گذشت این آیـــه با رویکـــردی تفسیـــری بر 


حکومت جهانی مهدی منطبق می شــود .علاوه بر ایـن در روایات 


اهل بیت (ع) نیز این حقیقت بزرگ با صراحت بیان شــــــده است.


 امام سجاد (ع) پس از قرائت این آیه فرمود:


به خدا سوگند! اینان که در آیه وعده داده شده اند ، شیعیــان ما اهل 


بیـت هستـــند.خداوند به وسیلــه مردی از ما برای ایشـــان، چنیـــن


 جامعه ای را پدید خواهد آورد او مهدی این امت است و او همــان


 کســی است که رســول خدا درباره اش فرمود: «اگر از عمر دنیا 


جز یک روز باقی نمانـــده باشــد ، هر آینه خداوند ، روز را چنان


 طولانی می سازد، تا مردی از عتـــرت من به حکومـــت رسد که


 نامش نام من است وزمین را از عدالـــت پر می کـــند؛ چنانکـه از


 ستم آکنده باشد.*


*مانند این حدیث از امام باقر و امام صادق (ع) نیز روایــت شـــده


 است.