امام زمان «عج»( بهشت اهل بیتیان)
مربوط به چهارده معصوم و آشنایی باگل سر سبدامام زمان(عج)و دوران انتظار تا جلو گیری شود از فتنه دشمنانی که خود را در لباس دوست جلوه می دهند داعش و وهابیت که تا دیروز امام زمان نمی شناختند شیعه می کشتند الان هم می کشند تا خود رابه جای یاران آن مصلح جلوه دهند
امام زمان «عج»( بهشت اهل بیتیان)
مربوط به چهارده معصوم و آشنایی باگل سر سبدامام زمان(عج)و دوران انتظار تا جلو گیری شود از فتنه دشمنانی که خود را در لباس دوست جلوه می دهند داعش و وهابیت که تا دیروز امام زمان نمی شناختند شیعه می کشتند الان هم می کشند تا خود رابه جای یاران آن مصلح جلوه دهند
دم نوحه –وفات حضرت سکینه سلام الله علیها
بی بی یا سکینه،نور العالمین/سلامٌ علیک ِ یا بنتَ الحسین
جلــوه ی یارب/حامـی مکتـــب/تجلـــی ِ زهــرا،ثانــی زینـب
یا بضعه َ الزهرا،ام ّ ابیها…
مصیبتها در این دنیا کشیـــدی/بر نیزه سرهای بریـــده دیدی
میــــــان گودال/چه ظالمــــانه/نازت کشیــــده شد با تازیانه
یا بضعه َ الزهرا،ام ّ ابیها…
قسمــــــــت ما نما زیارتـــت را/بر ما بگو شرح اســــارتت را
بگو از شام و/از مردمانش/بگو از یزیـــــد و از خیزرانـــــــش
یا بضعه َ الزهرا،ام ّ ابیها…
اشعار بی بی سکینه(س) - تو کیستی؟ چراغ بهشت مدینه ای
تو کیستی؟ چراغ بهشت مدینه ای
آیینه دار حُسن حسینی، سکینه ای
باید به رتبه زینب ثانی بخوانمــــتتت
چون عمه ات به صبر نداری قرینه ای
در آسمان صبـــــــر فروزنده کوکبی
بین تمامی اُسرا رکن زینبــــــــــــی
دشمن ذلیل عزّ و وقار سکینه است
فریاد کربلای حسینی به سینه است
در مکتب مجاهدت و صبر و ابتــــــــلا
ایثار و استقامت و ایمان گزینه است
هر چند درد و رنج اسارت کشیده ای
تو خصم را به بند حقارت کشیـــــده ای
روی تو آفتاب تماشـــــــــــای باب بود
آئینــــه تمـــام نمـــای ربـــاب بــــــــود
در منطق تو معجزه نطق مرتضـــــــی
پیغـــــــــام تو حیا و عفاف و حجاب بود
از سنگ و تازیانه که در شکوه نیستی
در قتلـــــــگه ز بردن چـــــــادر گریستی
در مجلس یزید که قلبـــــــــت کباب بود
دیدی میان طشــــــــــت طلا آفتاب بود
نامحرمت به دور و غمت بی حساب بود
بر چهـــره آستین و دو دستت حجـاب بود
فریاد و آه و اشک و غم از گریه تو سوخت
حتی دل یزید هم از گریه تو ســــــوخــــت
گاهی صدای گریه اصغر شنیــــــــده ای
گه ناله در شهادت اکبر کشیــــــــــده ای
گاهی به روی خار مغیلان دویــــــــده ای
گه حنجر بریـــده به گودال دیـــــــــده ای
در هر بلیّه حمد الاهیــــــــت بر لب است
الحق تو را مقاومت و صبر زینــــــب است
ای یادگار فاطمه، ای دختــــــــــر حسین
همگام زینبینی و هم سنــــــــگر حسین
در راه شـــــــــام راهنمایـــــت سر پـــدر
منزل به منزلی تو پیـــــام آور حسیــــــن
هر خانه ای که هست رباب و سکینه اش
باشد صفای روضه شهــــر مدینــــــــه اش
تو مصحف حسین و بهشت است دامنـــت
بر صفحه جمــال فروزنـــــــده احسنَـــــــت
پامال حرمتت شده از جـــــور دشمنــــــان
با تازیانــــــه آیه نوشتنـــــــد بر تنــــــــــت
تو راز ناشنیــــــــده ز بابا شنیــــــــــده ای
تو قاصد پیـــــــام گلـــــــــوی بریـــــــده ای
ای پاکی و عفاف و حیا شرمســــــــار تو
دشمن حقیر منزلــــــــت و اقتــــــــدار تو
پیوسته باد باغ شهـــــــادت بهـــــــــار تو
تا روز حشر گــــــریه “میثم” نثـــــــــار تو
قلب حسین و چشم و چراغ مدینـــــه ای
سر تا قدم جلال و وقار و سکینــــــــه ای
نشست مرد و به دامن گرفت دختــــر را
چشید طعم نفس های گرم مــــــــادر را
چگونه لب به وصیت گشاید او ایـــــن دم
چگــونه بار ببنـــــــــــــــدد وداع آخـــــر را
به چشم خسته ی او خیره می شود لختی
که بغض کرده گلو پاره های اصغــــــر را
کشید دست به لب های خشک و لرزانش
و پاک کرد رَدِ اشــــــــک هـــــــای پرپر را:
-اگرچه مایه ی آرامش پدر بــــــــــــودی
بیا و تجربه کن حس و حال دیــــــــگر را
رباب را به تو من می سپــــــارم از امروز
غزل کن آتش آن خاطر مکــــــــــــــدّر را
عمو نداشت، برادر نداشت، دشمن داشت
پدر، چگونه رها کرده بود دختـــــــــــــر را؟
شعر-یا بضعه َ الزهرا،ام ّ ابیها…(یا سکینه بنت الحسین(س)
یا سکینه نور خورشیـــــد ولا/جلـــــــــوه ی زهرایی کرببلا
حامی اسلام و مذهب السلام/بهترین شاگرد زینب السلام
ثانی خیر النساء و بوتراب/در خطابه،در طریقت،در حجاب
گوهر نایاب جان ما فــــدات/کــــــوثر ارباب جان ما فـــــدات
ای گل یاس گلستــــان عمو/نور چشمان عمــــو،جان عمو
فضل و ایثار و شرف پابست تو/پرچم حجب و حیا در دست تو
کعبه ای،رکنی،مقامی،زمزمی/مثـــل عمه آفتاب عالمی
نام تو ذکر ملائک دم به دم/ریگی از صحرای اوصافت کرم
مدح تو لبریز ِ عطر و بوی سیب/ای کلامت برتر صدها ادیب
من کیم عبد قدیم عشــق تو/دیده ام خاک حریم عشق تو
در گنه شهره شدم در عالمین/اِشفَعی لی،حضرت ِ بنتُ الحسین
ای که از اهل ستم رنجیده/چه مصیبت ها به عمرت دیده ای
ای وجـــــودت اعتبـــــــار کربلا/یادگار مانــــــدگار کربــــــــــلا
روز عاشورا چه غوغا کرده ای/عشق را زیبا تو معنا کرده ای
ای فروغت رونق هر انجمن/از کدامین داغ تو گویم سخن
نیزه و شمشیر و شمر و قتلگاه/تازیانه،دود،آتش،اشک،آه
یا بگویم با دو چشم خونفشان/از سفر با جمعی از نامحرمان
نیست غمهای تو را محدوده ای/تو خودت ام المصائب بوده ای
روز عاشورا دلت پر داغ بود/چون پدر رو جانب میدان نمود
آتش غم شد ز قلبت شعله ور/جمله ای گفتی تو با چشمان تر
جمله ات مسروری از دل دور کرد/رزق اشک عالمی را جور کرد
گفته ای مرثیه گونه با ملال/ذولجناحا از تو دارم یک سؤال
آب دادند آن شه لب تشنه را/یا که عطشان شد ذبیحاً بلقفا
گرچه رزقش تیروتیغ و دشنه بود/موقع رفتن به میدان تشنه بود