اشعار بی بی سه ساله - وعده دیدار تو بابا

وعده دیدار تو بابا

وعـــــــده دیــدار تــــو بابا

رسیـــــــده آخر به خـــرابه

خوش اومدی به خونـــه ما

ببیـــــــن که حال من خرابه

بابا تو رو کشتن زروی کینه

داغت برای دل من سنگینه

دیدن تو برای من تسکینـــه

امون امون ازین غریبــــــی

(من الذی ایتمنی ثارالله) 

(عزیز فاطمه حسین جان)

گشنه و تشنه بـــــودم اما

تاکه بــــرام غـــــــذا آوردن

وقتـــی کنار زدم روپوشــــو

دیدم ســــــر تـــــو رو آوردن

روضه برای سر تو می خـــــونم

میدونی که خسته ازین ویرونم

دلت برام تنگه بابا می دونـــــم

بیـــــا منـــــــو ببر از  اینـــــــــجا

(من الذی ایتمنی ثارالله) 

(عزیز فاطمه حسین جان)

یادم نرفتـــــــــــــه اون دل شب

وقتــــــــی که از ناقــــــــه فتادم

دنبـــــــال تو دویـــــــــدم امــــــا

مــــــــادر تو رسیـــــــــد به دادم

زخــــــم و جراحات تنم کاری بود

عمـــه برام گـــرم پرستـــاری بود

برای تو اشکای من جـــــــاری بود

بابا ببیـــــــن روی کبـــــــــــــــودم

(من الذی ایتمنی ثارالله) 

(عزیز فاطمه حسین جان)

یه بی حیــــــا منو کتـــــــک زد

صــــــورت من کبــــــــــوده بابا

پاهــــــــــام دیگه رمـــــق نداره

جونـــی بـــــرام نمونــــــــده بابا

زضــــــــرب تازیانه ها می میرم

بابا دیــــگه از این زمــــونه سرم

منــو ببـــر که این شــــده تقدیرم

امــــون امـــون ازیـــــن غریبـــی

(من الذی ایتمنی ثارالله)

(عزیز فاطمه حسین جان)

اشعار سه ساله شاه دین - من رقیه دختر شیرین زبان شاه دینم

من رقیــــه دخترشیرین زبان شــــــــاه دینم

من رقیــــه دخترشیرین زبان شــــــــاه دینم 

 غنچه ی پژمرده ی بـــــــاغ امیــــرالمومنینم

هردوعالم دردعا،محتاج دست کوچک مــــن 

تاابدحاجـــت رواگردنــــدازیک آمینــــــــــــــــم

اشعار بی بی سه ساله

کیست امشب در دل طوفانی او جا کند  

قطـــــــره های تاولش را راهی دریا کند 

گرد و خاکی گشته بود اما هنوز آئینه بود 

صفحه آئینـــــــه را فردای محشر وا کند 

مشتی از خاکستر پروانه نیت کرده است 

کنج این ویران سرا میخانه ای برپا کنــــد 

تار و پودی از لباس مندرس گردیده اش 

می تواند دیــــده یعقوب را بینا کنــــــــد 

او که دارد پنجه ای مشکل گشا قادر نبود 

چشم های بسته بابای خودرا وا کنـــــــــد 

گیسویش را زیر پای میهمانش پهن کـــــرد 

آنقدر فرصت نشد تا بوریا پیـدا کنــــــــــــد

خشت های این خرابه سنگ غسلش می شود 

یک نفر باید دوباره غسل یک زهــــــرا کند

نمایان می شود ماه نهان در تشت آهسته ...آهسته

می گرید غمش را نیمه جان آهسته ... آهسته

کنار تشـت زر با خیــــزران آهســـته ... آهســـته

دو دست کوچکش بر می کشد دیباج را از تشت

نمایان می شود ماه نهـان آهســته ... آهســته